«Προς ψαλίδισμα» οι άγονες γραμμές ! ! !

Σε γόρδιο δεσμό έχουν εξελιχθεί οι άγονες ακτοπλοϊκές γραμμές του Αιγαίου για το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, καθώς καλείται να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Οι νησιώτες, δικαίως, ζητούν πυκνότερα δρομολόγια και με ταχύτερα και νεώτερα πλοία. Στην αντίπερα όχθη, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες υποστηρίζουν ότι τα μισθώματα που τους προσφέρει το κράτος δεν καλύπτουν ούτε το κόστος του πετρελαίου που χρησιμοποιούν τα πλοία στα δρομολόγια της άγονης γραμμής. Προκειμένου, λοιπόν, να μειώσουν το κόστος, μειώνουν τις ταχύτητες των πλοίων στα όρια που προβλέπουν οι συμβατικές τους υποχρεώσεις.

Το κράτος, από την πλευρά του, από τη μια αντιλαμβάνεται το σάλο που θα ξεσπάσει αν αφήσει τις άγονες γραμμές χωρίς συνδέσεις, αλλά κι από την άλλη δε διανοείται να παραβεί τους κανόνες που έχει θέσει το Δ.Ν.Τ. για μείωση των κρατικών δαπανών. Ταυτόχρονα, το Ελληνικό Δημόσιο «ανακαλύπτει» πως στις άγονες γίνονται διαφόρων τύπων παιχνίδια, διότι υπήρχαν άγονες γραμμές που στην ουσία τους μόνους που εξυπηρετούσαν ήταν οι εφοπλιστές. Σε άλλες περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί πως υπάρχουν γραμμές που εξυπηρετούν ορισμένους τοπικούς παράγοντες κι όχι πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.

Για παράδειγμα, στελέχη του Υπουργείου θέτουν το ρητορικό, θα λέγαμε, ερώτημα γιατί το πλοίο της γραμμής σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να προσεγγίσει δύο λιμάνια στο ίδιο νησί ή δύο λιμάνια στον ίδιο νομό.

Ανέθεσαν… μελέτη!

Το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων έχει αναθέσει μελέτη για το ζήτημα αυτό, αλλά καλά πληροφορημένες ναυτιλιακές πηγές αναφέρουν πως στόχος του Υπουργείου είναι να δρομολογήσει τις παρακάτω λύσεις:
- Μείωση των δρομολογίων σε ορισμένες άγονες γραμμές.
- Η ανάδειξη γραμμών κορμού που θα συνδέουν τα μεγάλα νησιά με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.
- Η κατάργηση των άγονων γραμμών που εξυπηρετούν τα μικρά νησιά και η εξυπηρέτησή τους από τοπικά δρομολόγια που θα έχουν ανταποκρίσεις στις γραμμές-κορμούς.

Η μελέτη που εκπονείται αναμένεται να δείξει σε ποιες γραμμές μπορούν να εφαρμοστούν τα παραπάνω μέτρα.

Σε ό,τι αφορά στα νησιά του Νομού μας, η εφαρμογή των παραπάνω μέτρων θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση των άγονων γραμμών που έχουν ως λιμάνι προορισμού το Σίγρι. Επίσης πιθανότατα θα σταματήσουν οι προσεγγίσεις των πλοίων στο λιμάνι του Άι-Στράτη και οι κάτοικοί του θα είναι υποχρεωμένοι σε όλες τις περιπτώσεις να κατευθύνονται πρώτα στη Λήμνο και στη συνέχεια, με τοπικό δρομολόγιο, από τη Μύρινα στον Άι-Στράτη.

Ακόμη, όμως, και οι μεγάλες άγονες γραμμές που ξεκινούν από τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα και κατευθύνονται στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα μπορούσαν να τροποποιηθούν αν δεν υπάρχουν 12ετείς συμβάσεις. Στις περιπτώσεις αυτές, η πιθανότερη επιλογή είναι η μείωση των εκτελούμενων δρομολογίων ή η εξαίρεση των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου από την περίοδο επιδότηση της γραμμής.

Η κατάργηση των άγονων γραμμών που προσεγγίζουν το λιμάνι του Σιγρίου ή η εξαίρεση του λιμανιού από τους προορισμούς του πλοίου, θα μειώσει το κόστος της γραμμής, όμως θα αποτελέσει πολύ μεγάλο πλήγμα στον τουρισμό της δυτικής Λέσβου. Οι τουριστικές επιχειρήσεις της περιοχής είχαν δει αισθητή αύξηση του τζίρου τους το καλοκαίρι τού 2009 χάρη στις προσεγγίσεις των πλοίων «Διαγόρας» και «Ταξιάρχης».

Η μείωση των εκτελούμενων δρομολογίων, απ’ την άλλη, σε συνδυασμό με μια μικρή αύξηση του μισθώματος ανά δρομολόγιο, θα λειτουργούσε προς όφελος τόσο του κράτους, όσο και των ακτοπλοϊκών εταιρειών. Από τη μια οι εταιρείες θα εισπράττουν μεγαλύτερη αποζημίωση ανά δρομολόγιο, με αποτέλεσμα να μην «μπαίνουν μέσα», από την άλλη το κράτος θα μειώσει τις συνολικές δαπάνες του για τις άγονες γραμμές.

Καίει την ακτοπλοΐα το πετρέλαιο

Οι παραπάνω επιλογές φαίνεται ότι ικανοποιούν τους ακτοπλόους, που θεωρούν πως το υψηλό κόστος του πετρελαίου είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Πρόσφατα ο γενικός εντεταλμένος τής ΝΕΛ, Ιωάννης Αβραντίνης, μας έλεγε πως το κόστος των καυσίμων αποτελεί το 55% του λειτουργικού κόστους των πλοίων. Το λειτουργικό κόστος των πλοίων αυξάνεται από τα υψηλά επιτόκια με τα οποία βαρύνονται οι εταιρείες, καθώς το Ελληνικό Δημόσιο πληρώνει με καθυστέρηση περίπου οκτώ μηνών τις οφειλές του για τις άγονες γραμμές. Αντίθετα, μικρή είναι η συμβολή του εργατικού κόστους στο συνολικό λειτουργικό κόστος.

Ο κ. Αβραντίνης υποστηρίζει πως, αν υπολογιστεί το κόστος των καυσίμων, το κόστος δανεισμού και οι κρατήσεις υπέρ τρίτων που βαρύνουν τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, αποδεικνύεται ότι οι άγονες γραμμές είναι ζημιογόνες.

Κινητικότητα στο Υπουργείο

Στην περίπτωση που δεν αλλάξει άμεσα κάτι στις άγονες γραμμές, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν δείξει ότι δεν είναι διατεθειμένες να πάρουν μέρος στους διαγωνισμούς. Θυμίζουμε ότι την 1η Νοεμβρίου τού 2010 θα έπρεπε να είχαν τεθεί σε εφαρμογή νέες συμβάσεις μεταξύ Δημοσίου και ακτοπλόων, ωστόσο η έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά των εταιρειών ανάγκασε την κυβέρνηση να δώσει τετράμηνη παράταση στις παλαιές συμβάσεις. Η παράταση λήγει στο τέλος του μήνα και γι’ αυτό το Υπουργείο «καίγεται» να βρει λύση στο ζήτημα.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ